มีชายคนหนึ่งชื่อนายแมว มีภรรยาชื่อนางมา วันหนึ่งสองสามีภรรยาได้ชวนกันไปถวายสังฆทานที่วัด เมื่อนิมนต์พระ ๔ รูปมานั่งเรียบร้อยแล้ว นายแมวผู้สามีก็นั่งคุกเข่าประนมมือเตรียมทำพิธีถวายสังฆทาน
“ต่อไปนี้ จะทำพิธีถวายสังฆทานนะ” เขาหันหน้ามาบอกภรรยาซึ่งนั่งประนมมืออยู่ข้างหลัง
“ฉันว่าอย่างไรก็ว่าตามนะ” นายแมวบอก
ตอนว่า “นโม ๓ จบ” นางมาก็ว่าตามด้วยดี แต่พอนายแมวนำกล่าวคำถวายสังฆทานว่า “อิมานิ” นางมากลับนั่งเฉย ไม่ว่าตาม
“อิมานิ” นายแมวย้ำอีกทีหนึ่ง แต่นางมาก็เฉย
“อิมานิ” นายแมวกล่าวย้ำอีกครั้งด้วยเสียงที่ดังขึ้น แต่ก็ไม่มีเสียงว่าตาม
นายแมวหันกลับไปมองดูภรรยาด้วยความไม่พอใจ แล้วกล่าวนำเกือบเป็นตะโกนว่า “อิมานิ” นางมาทำท่าฮึดฮัดอยู่ครู่หนึ่งแล้ว เปล่งเสียงดังลั่นว่า “ไอ้แมวนิ” พลางบ่นพึมพำว่า
“ทำไมจะต้องมาเจาะจงว่าอีมา…อีมา ไอ้ทีไอ้แมวไม่เห็นว่า ไม่ยุติธรรมนี่หว่า”
ก็เป็นอันว่า วันนั้นทั้งสองสามีและภรรยาต้องถวายสังฆทานโดยไม่ต้องกล่าวคำถวาย
ไม่รู้แต่ชี้
ปิดความเห็น บน ไม่รู้แต่ชี้
