มีเถ้าแก่ไปทอดกฐินที่วัดแห่งหนึ่ง หลังทอดกฐินเสร็จเขาก็เดินสำรวจบริเวณวัด ดูโบสถ์ วิหาร ศาลาการเปรียญ แล้วสายตาเขาก็ไปหยุดอยู่ที่ชายแก่คนหนึ่งที่นั่งอยู่ศาลาท่าน้ำ อายุราว ๗๐ ผอมแต่แข็งแรง นุ่งโสร่งผืนเดียว นั่งดูนกและสายน้ำ พร้อมกับฮัมเพลงเบาๆ ดูแกมีความสุขมาก เถ้าแก่สังเกตเห็นว่าลุงแกนั่งอยู่นานแล้ว จึงเข้าไปสนทนาด้วย
“ลุงๆ ลุงทำงานอะไร ?”
“ทำงาน ทำ…ทำไมงาน”
“ทำซี แล้วจะได้มีเงินใช้”
“มีเงินใช้แล้วเป็นยังไง ?”
“อ้าว มีเงินใช้จะได้มีความสุขไง”
“ความสุขมันเป็นยังไง ?”
“อ้าว คนมีความสุขก็คือคนที่อยู่เฉยๆ ไม่ต้องทำอะไรไง”
“ ลุงก็อยู่เฉยๆ แล้วนี่ไง ไม่ต้องทำอะไรแล้ว”
มุมมองที่แตกต่าง
ปิดความเห็น บน มุมมองที่แตกต่าง
