[ ๑ ]
ครั้งหนึ่งมีการเทศน์ ๒ ธรรมาสน์ ระหว่างพระหนุ่มซึ่งผ่านการเรียนเขียนอ่านมามากกับพระหลวงตาที่อยู่ตามชนบท ชาวบ้านต่างสนุกสนานในการฟังการตอบปัญหาทุกครั้งของมหาหนุ่ม จนกระทั่งหลวงตาเริ่มจนมุมในคำถาม และคำตอบที่มหาหนุ่มแสดงออกไป
เมื่อหลวงตาเห็นท่าจะไม่ไหว กลัวจะเสียหน้าเพราะถามอะไรมหาหนุ่มก็ตอบได้หมด ก็เริ่มคิดแผนเด็ดมาหักล้างให้ได้ เพื่อศักดิ์ศรีของหลวงตาจึงถามปัญหาไปว่า
“ท่านมหา”
“ครับผม”
“ขึ้นชื่อว่าพระ ต้องบิณฑบาตใช่ไหม ?”
“ใช่ครับ” มหาหนุ่มตอบแบบซื่อๆ
พอมาถึงตรงนี้ หลวงตาได้จังหวะก็ตอบโต้ทันที
“แล้วพระอาทิตย์ไปบิณฑบาตที่ไหน ?”
“แล้วใครเป็นอุปัชฌาย์ให้จึงเรียกว่าพระอาทิตย์ ?”
เจอไม้นี้ มหาหนุ่มแทบลมจับหาคำตอบเกือบไม่ได้เหมือนกัน
[ ๒ ]
มีคนเลี้ยงแมวอยู่คนหนึ่งเลี้ยงแมวไว้ ๒ ตัว ตัวหนึ่งใหญ่ตัวหนึ่งเล็ก กลางคืนมันชอบออกไปข้างนอก เขารำคาญที่จะต้องคอยเปิดประตูให้มันเข้าออกเวลาจะถ่าย จึงคิดหาวิธีที่จะเจาะรูให้มันออกได้ทั้ง ๒ ตัว พอคิดได้ดังนั้นก็จัดการสั่งช่างผู้จบ ป.๔ ว่า
“ให้เจาะรู ๒ รูนะ รูหนึ่งให้เจาะใหญ่ อีกรูหนึ่งเจาะเล็กๆ พอ”
“ทำไมถึงเจาะตั้ง ๒ รูครับ ?” ช่างถาม
“อ้าว ตัวใหญ่ก็ให้ออกทางรูใหญ่ ตัวเล็กก็ออกทางรูเล็กนะซิ”
“เจาะรูใหญ่รูเดียวมันก็ออกได้ทั้ง ๒ ตัวแล้วครับนาย” ช่างบอก
คนเลี้ยงแมวถึงกับยิ้มให้ความฉลาดน้อย (โง่) ของตัวเอง
[ ๓ ]
มหาบัณฑิตท่านหนึ่งบรรทุกของใส่รถสูงเกินไป ขับไปเจอสะพานเข้า ไม่สามารถผ่านไปได้ เพราะบรรทุกของสูงเกินประมาณครึ่งนิ้ว จึงลงมาคิดวิเคราะห์ว่า จะทำอย่างไรดีจึงจะทำให้รถวิ่งผ่านไปได้ คิดอย่างไรก็คิดไม่ออก ขณะนั้นมีชาวนาคนหนึ่งชื่อตาสี เลี้ยงควายอยู่แถวนั้นทราบเรื่องเข้า จึงมาถามและแนะนำว่า
“ให้ปล่อยลมยางลงนิดหนึ่งรถก็จะผ่านไปได้”
มหาบัณฑิตยิ้มทันทีและนึกไม่นึกว่าจะง่ายขนาดนี้
