มีชายอยู่ ๒ คนเป็นเพื่อนรักกัน คนหนึ่งชอบทำความดี แต่อีกคนหนึ่งชอบทำความชั่วเป็นอาจิณ ต่อมาทั้ง ๒ ได้ตายลงในเวลาไล่เรี่ยกัน คนที่ชอบทำบุญไปเกิดเป็นเทวดา ส่วนเพื่อนไปเกิดเป็นหนอนในหลุมส้วมของวัดแห่งหนึ่ง
เพื่อนผู้เป็นเทวดาเมื่อเสวยทิพยสุขในสวรรค์ชั่วครู่แล้ว ก็นึกถึงเพื่อนว่าไปอยู่ที่ไหน เขาได้เล็งดูด้วยตาทิพย์ จึงได้รู้ว่าเพื่อนของตัวเองไปเกิดเป็นหนอนที่ส้วมของวัด ด้วยความปรารถนาดีจะช่วยให้เพื่อนพ้นจากทุกข์ จึงลงจากสวรรค์มาปรากฏตัวที่ส้วม และได้ดลใจให้เพื่อนเก่าคือหนอนให้จำได้ สหายทั้งสองได้ทักทายกันด้วยความยินดี สักครู่หลังการทักทายเสร็จสิ้น สหายผู้เป็นเทวดาได้กล่าวขึ้นว่า
“เพื่อน! ฉันสงสารแกเหลือเกินที่ต้องเกิดมาเป็นหนอน กินนอนอยู่ในอุจจาระอันแสนสกปรกโสมมนี้ มาเถิดเพื่อน อย่าอยู่ที่นี่เลย ไปอยู่สวรรค์กับเราเถิด”
“ขอบคุณเพื่อนมากในความปรารถนาดี” หนอนกล่าวอย่างสุภาพ
“แต่บอกหน่อยได้ไหมว่าสวรรค์ของเพื่อนนั้นดีอย่างไร ?”
ฝ่ายเพื่อนเทวดาจึงสาธยายความวิเศษของเมืองสวรรค์ และความเลิศหรูอลังการ รวมทั้งความสะดวกสบายในทุกเรื่องให้หนอนฟังว่า
“สวรรค์ของเราดีมาก อยู่ในวิมานทองสูง ๑๐๐ โยชน์ มีนางฟ้าแวดล้อมเป็นบริวารนับพัน ไปไหนมาไหนก็เหาะไป อยากกินอะไรก็เนรมิตเอาได้”
เมื่อได้รับทราบข้อมูลดังกล่าว เจ้าหนอนก็นิ่งอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดขึ้นว่า
“สวรรค์ของนายฟังดูก็น่าอยู่ดี แต่ถามหน่อยว่าในสวรรค์ของนายมีขี้กินไหม ?”
“ไม่มี” เทวดาตอบอย่างงงๆ
“ถ้าอย่างนั้นก็สู้ที่นี่ไม่ได้ ที่นี่มีอาหารทิพย์กินบริบูรณ์ ไม่ต้องเนรมิตให้ลำบากด้วย ถึงเวลาก็ตกลงมาเองจากเบื้องบน เชิญนายตามสบายเถอะ เราขออยู่ที่นี่ต่อไปดีกว่า”
ว่าแล้วหนอนก็คลานกระดุบๆ หายเข้าไปในหมู่หนอนด้วยกัน เทวดาต้องกลับคืนสู่สวรรค์ด้วยความผิดหวัง พร้อมสังเวชใจในความคิดของเพื่อน
เส้นทางที่เราเลือกเอง
ปิดความเห็น บน เส้นทางที่เราเลือกเอง
