ความเป็นอิสระอยู่ที่ใจ

     มีชายหนุ่ม ๓  คนถูกจำคุกเพราะทำความผิด     ศาลตัดสินจำคุกทั้งสามคนๆ ละ ๕ ปี   แต่ก่อนแยกเข้าห้องขังเดี่ยว   เจ้าหน้าที่ให้นักโทษขออะไรก็ได้คนละอย่างเพื่อใช้เป็นเพื่อนแก้เหงาในคุก     คนที่ ๑   ขอหนังสือกฎหมาย   คนที่ ๒  ขอพระพุทธรูปและหนังสือธรรมะ   คนที่ ๓  ขอบุหรี่   ๒๐ ลัง
    ๕ ปีผ่านไปไวเหมือนโกหก   เมื่อคุกเปิดออกมาโดยความตั้งใจของเจ้าหน้าที่   ชายคนที่ ๑  ออกมาด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใสพร้อมกับบอกผู้คุมว่า
     “ผมจะไปทำงานด้านกฎหมายครับ   ขอบคุณสำหรับตำราที่มอบให้ไปศึกษาจนทะลุปรุโปร่ง     ผมจะไม่ทำให้ท่านผิดหวังในตัวผมอีกแล้วครับ”
    ชายคนที่ ๒   ก้าวออกจากห้องขังด้วยความสำรวม   และกล่าวอย่างนอบน้อมว่า
    “ผมตัดสินใจจะไปบวชพระ  ส่วนพระพุทธรูปและหนังสือธรรมะผมมอบให้เรือนจำครับ”
    ชายคนที่ ๓   คลานออกมาด้วยใบหน้าที่บูดเบี้ยวอย่างคนหมดแรงใกล้จะตาย  แล้วพูดออกมาด้วยเสียงอันแหบพร่าว่า
    “ผู้คุม   ขอไม้ขีดไฟหน่อย   เร็วๆ ด้วย”
    ผู้คุมต่างมองหน้ากันด้วยความงงงวย      ตกตะลึงในขณะเดียวกันกับสิ่งที่ได้ยิน    และปล่อยเสียงก๊ากออกมาพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย 

สื่อการสอนที่เกี่ยวข้อง...

ยาวิเศษ เส้นเล็กแห้ง รับชอบไม่รับผิด ไอ้ดำอวดดี