สารบัญ
เรื่อง หน้า
วิชาเรียงความกระทู้
– หลักเกณฑ์การแต่งกระทู้ ๘
– วิธีการแต่งกระทู้ ๐๐
– ๘ ขั้นตอนการเขียนกระทู้ธรรมตรี ๑๑
– ตัวอย่างกระทู้ธรรม ธรรมศึกษาชั้นตรี ๑๒
อักษรย่อชื่อคัมภีร ๑๕
– พระวินัยปิฎก ๑๕
– พระสุตตันตปิฎก ๑๕
– พระอภิธรรมปิฎก ๑๖
พุทธศาสนสุภาษิต
– หมวดที่ ๑ อัตตวรรค หมวดตน ๑๙
– หมวดที่ ๒ จิตตวรรค – หมวดจิต ๒๐
– หมวดที่ ๓ บุคคลวรรค ‟ หมวดบุคคล ๒๐
– หมวดที่ ๔ กัมมวรรค หมวดกรรม ๒๑
– หมวดที่ ๕ มัจจุวรรค หมวดความตาย ๒๑
– หมวดที่ ๖ ธัมมวรรค หมวดธรรม ๒๒
– หมวดที่ ๗ อัปปมาทวรรค หมวดไม่ประมาท ๒๒
– หมวดที่ ๘ ขันติวรรค หมวดอดทน ๒๓
– หมวดที่ ๙ วิริยวรรค หมวดความเพียร ๒๓
– หมวดที่ ๑๐ ปุญญวรรค หมวดบุญ ๒๔
– หมวดที่ ๑๑ วรรค หมวดสุข ๒๔
– หมวดที่ ๑๒ ชยวรรค หมวดชนะ ๒๕
– หมวดที่ ๑๓ กิเลสวรรค หมวดกิเลส ๒๕
– หมวดที่ ๑๔ ปาปวรรค หมวดบาป ๒๖
– หมวดที่ ๑๕ ทุกขวรรค หมวดทุกข์ ๒๖
– หมวดที่ ๑๖ โกธวรรค หมวดโกรธ ๒๗
– หมวดที่ ๑๗ วาจาวรรค หมวดวาจา ๒๘
– หมวดที่ ๑๘ มิตตวรรค หมวดมิตร ๒๘
– หมวดที่ ๑๙ เสวนาวรรค หมวดคบหา ๒๙
– หมวดที่ ๒๐ สามัคคีวรรค หมวดสามัคคี ๒๙
– หมวดที่ ๒๑ ทานวรรค หมวดทาน ๓๐
– หมวดที่ ๒๒ สีลวรรค หมวดศีล ๓๐
เรื่อง หน้า
– หมวดที่ ๒๓ ปัญญาวรรค หมวดปัญญา ๓๑
– หมวดที่ ๒๔ ปกิณณกวรรค หมวดเบ็ดเตล็ด ๓๒
วิชาธรรม
– ทุกะ หมวด ๒ ๓๓
– ธรรมมีอุปการะมาก ๒ ๓๓
– ธรรมเป็นโลกบาล คือ คุ้มครองโลก ๒ ๓๓
– ธรรมอันทำให้งาม ๒ ๓๓
– บุคคลหาได้ยาก ๒ ๓๓
– ติกะ หมวด ๓ ๓๓
– รตนะ ๓ ๓๓
– คุณของรตนะ ๓ ๓๓
– โอวาทของพระพุทธเจ้า ๓ ๓๓
– ทุจริต ๓ ๓๔
– กายทุจริต ๓ วจีทุจริต ๔ มโนทุจริต ๓ ๓๔
– สุจริต ๓ ๓๔
– กายสุจริต ๓ วจีสุจริต ๔ มโนสุจริต ๓ ๓๔
– อกุศลมูล ๓ ๓๔
– กุศลมูล ๓ ๓๔
– สัปปุริสบัญญัติ ๓ ๓๔
– บุญกิริยาวัตถุ ๓ ๓๔
– จตุกกะ หมวด ๔ ๓๕
– วุฒทิ คือธรรมเครื่องเจริญ ๔ ๓๕
– จักร ๔ ๓๕
– อคติ ๔ ๓๕
– ปธาน คือความเพียร ๔ ๓๕
– อธิษฐานธรรม ๔ ๓๕
– อิทธิบาท ๔ ๓๖
– ควรทำความไม่ประมาทในที่ ๔ สถาน ๓๖
– พรหมวิหาร ๔ ๓๖
– อริยสัจ ๔ ๓๖
– ปัญจกะ หมวด ๕ ๓๗
– อนันตริยกรรม ๕ ๓๗
– อภิณหปัจจเวกขณะ ๕ ๓๗
เรื่อง หน้า
– ธัมมัสสวนานิสงส์ ๕ ๓๗
– พละ ๕ ๓๗
– ขันธ์ ๕ ๓๗
– ฉักกะ หมวด ๖ ๓๗
– คารวะ ๖ ๓๗
– สาราณิยธรรม ๖ ๓๗
– สัตตกะ หมวด ๗ ๓๘
– อริยทรัพย์ ๗ ๓๘
– สัปปุริสธรรม ๗ ๓๘
– อัฏฐกะ หมวด ๘ ๓๘
– โลกธรรม ๘ ๓๘
– ทสกะ หมวด ๑๐ ๓๙
– บุญกิริยาวัตถุ ๑๐ ๓๙
วิชาพุทธประวัติ ๔๐
บทที่ ๑
– ชมพูทวีปและประชาชน ๔๐
– วรรณะ ๔ ๔๐
– การศึกษาของวรรณะ ๔ ๔๐
– ความเชื่อของชาวชมพูทวีป ๔๑
บทที่ ๒
– สักกชนบท ๔๑
– ศากยวงศ์ ๔๑
บทที่ ๓
– พระศาสดาประสูติ ๔๒
– อสิตดาบสเข้าเยี่ยม ๔๒
– ประสูติได้ ๕ วัน ทำนายลักษณะ ๔๒
– ประสูติได้ ๗ วัน พระมารดาสิ้นพระชนม์ ๔๒
– พระชนมายุ ๗ ปี ขุดสระโบกขรณี ๓ สระ ๔๒
– พระชนมายุ ๑๖ ปี อภิเษกพระชายา ๔๒
บทที่ ๔
– เสด็จออกบรรพชา ๔๒
บทที่ ๕ ๔๒
– ตรัสรู้ ๔๒
เรื่อง หน้า
– ทุกรกิริยา ๓ วาระ ๔๒
– อุปมา ๓ ข้อ ปรากฏ ๔๒
– ปัญจวัคคีย์หนี ๔๒
– ความเพียรทางจิตทำให้บรรลุธรรม ๔๒
– ทรงชนะมาร ได้ตรัสรู้ ๔๓
บทที่ ๖
– เสวยวิมุตติสุขใต้ร่มมหาโพธิ์ ๗ วัน ๔๓
– ใต้ร่มอชปาลนิโครธ ๗ วัน ๔๓
– ใต้ร่มมุจลินท์ ๗ วัน ๔๓
– ใต้ร่มราชายตนะ ๗ วัน ๔๔
– ทรงพิจารณาดอกบัว ๔ เหล่า ๔๔
– ทรงตัดสินพระทัยแสดงธรรม ๔๔
– ทรงแสดงปฐมเทศนา ๔๔
– ปฐมสาวก ๔๔
– ปัญจวัคคีย์บรรลุพระอรหันต์ ๔๔
บทที่ ๗
– ส่งสาวกไปประกาศพระศาสนา ๔๔
– ยสกุลบุตรบวช ๔๕
– สหายพระยสะ ๕๔ คน บวช ๔๕
– ทรงโปรดภัททวัคคีย์สหาย ๓๐ คน ๔๕
– ทรงโปรดชฎิล ๓ พี่น้อง ๔๕
– ทรงแสดงอาทิตตปริยายสูตร ๔๕
บทที่ ๘
– เสด็จกรุงราชคฤห์แคว้นมคธ ๔๖
– ความปรารถนา ๕ ประการ ของพระเจ้าพิมพิสาร ๔๖
– ทรงอนุญาตให้ภิกษุรับอาราม ๔๖
– ทรงได้พระอัครสาวก ๔๖
– พระโมคคัลลานะบวชได้ ๗ วัน บรรลุพระอรหันต์ ๔๖
– อุบายแก้ง่วง ๘ ข้อ ๔๖
– งพระสารีบุตรและพระโมคคัลลาเป็นอัครสาวก ๔๖
บทที่ ๙
– บาเพ็ญพุทธกิจในมคธและเสด็จสักกะ ๔๗
– พระมหากัสสปะ ถือธุดงค์คุณ ๓ อย่างคือ ๔๗
เรื่อง หน้า
– จาตุรงคสันนิบาต ๔๗
– ทรงอนุญาตเสนาสนะ ๔๗
– ทรงแสดงวิธีทำปุพพเปตพลี ๔๗
– พระพุทธองค์ ทรงแสดงทิศ ๖ แก่สิงคาละมาณพ ๔๗
บทที่ ๑๐-๑๑
– สด็จโปรดพุทธบิดา ๔๘
– พระเจ้าสุทโธทนะทรงบรรลุโสดาบัน ๔๘
บทที่ ๑๑ – ๑๒
– พระพุทธองค์ทรงปลงอายุสังขาร ๔๙
– เหตุให้เกิดแผ่นดินไหว มี ๘ อย่าง ๔๙
– การบูชามี ๒ อย่าง ๔๙
– บุคคลที่ควรบรรจุใว้ในสถูปเพื่อบูชา มี ๔ จาพวก ๔๙
– สังเวชนียสถาน คือสถานที่ควรระลึกถึง มี ๔ อย่าง ๔๙
– ก่อนปรินิพพานพระพุทธเจ้าตั้งพระธรรมวินัยเป็นศาสดา ๔๙
– ปัจฉิมโอวาท ๕๐
– ปรินิพพาน ๕๐
บทที่ ๑๓- ๑๖
– ส่งข่าวสารการเสด็จดับขันธปรินิพพานแก่เจ้ามัลลกษัตริย์ ๕๐
– ถวายพระเพลิงพระพุทธสรีระ ๕๐
– พระสุภัททะกล่าวจาบจ้วงพระธรรมวินัย ๕๐
– วันอัฏฐมีบูชา คือ วันถวายพระเพลิง ๕๐
– สิ่งที่พระพุทธองค์อธิษฐานมิให้เพลิงไหม้ มี ๔ ประการ ๕๐
– แบ่งพระบรมสารีริกธาตุ ๕๐
– ประเภทแห่งสัมมาสัมพุทธเจดีย์ มี ๔ ประเภท ๕๐
– สังคายนา ๕๑
วิชาศาสนพิธี
– หมวดที่ ๑ กุศลพิธี ๕๒
– ๑.พิธีแสดงตนเป็นพุทธมามกะ ๕๒
– พิธีเวียนเทียนในวันสาคัญทางพระพุทธศาสนา ๕๒
– พิธีรักษาอุโบสถศีล ๕๓
– หมวดที่ ๒ บุญพิธี ๕๓
– หมวดที่ ๓ ทานพิธี ๕๓
– ทาน มี ๒ ประเภท ๕๓
เรื่อง หน้า
– หมวดที่ ๔ ปกิณกะ ๕๓
– วิธีแสดงความเคารพพระ ๕๓
– วิธีประเคนของพระ ๕๔
– คำแสดงตนเป็นพุทธมามกะ ๕๔
– คำอาราธนาศีล ๕ ๕๕
– คำสมาทานศีล ๕ ๕๕
– คำอาราธนาธรรม ๕๕
– คำอาราธนาพระปริตร ๕๕
– คำถวายสังฆทาน ๕๕
– คาถวายสังฆทาน ๕๕
วิชาวินัยมุข
– กัณที่ ๑ วิธีการอุปสมบท ๕๖
– การบวชในพระพุทธศาสนามี ๒ อย่าง คือ ๕๖
– สมบัติของการอุปสมบทอุต้องถึงพร้อมด้วยสบัติ ๕ คือ ๕๖
– วัตถุสมบัติ ๕๖
– กัณฑ์ที่ ๒ พระวินัย ๕๖
– พระวินัยนั้นแบ่งเป็น ๒ ส่วน ๕๗
– การบัญญัติพระวินัย ๕๗
– อาบัติ ๕๗
– โทษ ๕๗
– ชื่ออาบัติ ๕๗
– ครุกาบัติ-ลหุกาบัติ ๕๘
– สมุฏฐาน ๕๘
– สจิตตกะ-อจิตตกะ ๕๘
– โลกวัชชะ-ปัณณัตติวัชชะ ๕๘
– อาการที่ต้องอาบัติ ๖ อย่าง ๕๘
– อานิสงส์พระวินัย ๕๘
– ผลที่มุ่งหมายแห่งพระวินัย ๘ อย่าง ๕๘
– กัณฑ์ที่ ๓ สิกขาบท ๕๙
– อุทเทส ๙ ๕๙
– อนุศาสน์ ๘ อย่าง นิสสัย ๔ อกรณียกิจ ๔ ๖๐
– สิกขาของภิกษุมี ๓ อย่าง ๖๐
– อาบัตินั้นว่าโดยชื่อ มี ๗ อย่าง ๖๐
เรื่อง หน้า
– ศีล ๒๒๗ ๖๐
– ปาราชิก ๔ ๖๑
– สังฆาทิเสส มี ๑๓ ข้อ ๖๑
– อนิยตกัณฑ์ มี ๒ ข้อ ๖๑
– นิสสัคคิยปาจิตตีย์ มี ๓๐ ข้อ ๖๑
– ปาจิตตีย์ มี ๙๒ ข้อ ๖๒
– ปาฏิเทสนียะ มี ๔ ข้อ ๖๕
– เสขิยะ สารูป มี ๒๖ ข้อ ๖๖
– โภชนปฏิสังยุตต์ มี ๓๐ ข้อ ๖๖
– ธัมมเทสนาปฏิสังยุตต์ มี ๑๖ ข้อ ๖๗
– ปกิณสถะ มี ๓ ข้อ ๖๘
-อธิกรณสมถะ มี ๗ ข้อ ๖๘
วิชาคิหิปฏิบัติ
– จตุกกะ คือ หมวด ๔ ๖๙
– ทิฏฐธัมมิกัตถประโยชน์ ๖๙
– สัมปรายิกัตถประโยชน์ ๖๙
– มิตตปฏิรูป ๖๙
– คนปลอกลอก มีลักษณะ ๔ ๖๙
– คนดีแต่พูด มีลักษณะ ๔ ๗๐
– คนหัวประจบ มีลักษณะ ๔ ๗๐
– คนชักชวนในทางฉิบหาย มีลักษณะ ๔ ๗๐
– มิตรแท้ ๔ จาพวก ๗๐
– มิตรมีอุปการะ มีลักษณะ ๔ ๗๐
– มิตรร่วมสุขร่วมทุกข์ มีลักษณะ ๔ ๗๐
– มิตรแนะประโยชน์ มีลักษณะ ๔ ๗๐
– มิตรมีความรักใคร่ มีลักษณะ ๔ ๗๐
– สังคหวัตถุ ๔ อย่าง ๗๐
– ฆราวาสธรรม ๔ อย่าง ๗๐
– ปัญจกะ คือ หมวด ๕ ๗๑
– มิจฉาวณิชชา คือการค้าขายไม่ชอบธรรม ๕ อย่าง ๗๑
– สมบัติของอุบาสกอุบาสิกา ๕ ประการ ๗๑
– ฉักกะ คือ หมวด ๖ ๗๑
– ทิศ ๖ ๗๑
เรื่อง หน้า
– ปุรัตถิมทิส คือ ทิศเบื้องหน้า มารดาบิดา ๗๑
– ทักขิณทิส คือทิศเบื้องขวา อาจารย์ ศิษย์ ๗๑
– ปัจฉิมทิส คือทิศเบื้องหลัง ภรรยา สามี ๗๒
– อุตตรทิส คือทิศเบื้องซ้าย มิตร กุลบุตร ๗๒
– เหฏฐิมทิส คือทิศเบื้องต่า บ่าว นาย ๗๒
– อุปริมทิส คือทิศเบื้องบน สมณพราหมณ์ กุลบุตร ๗๒
– อบายมุข คือเหตุเครื่องฉิบหาย ๖ ๗๓
– ดื่มน้ำเมา มีโทษ ๖ ๗๓
– เที่ยวกลางคืน มีโทษ ๖ ๗๓
– เที่ยวดูการเล่น มีโทษตามวัตถุที่ไปดู ๖ ๗๓
– เล่นการพนัน มีโทษ ๖ ๗๓
– คบคนชั่วเป็นมิตร มีโทษตามบุคคลที่คบ ๖ ๗๓
– เกียจคร้านการทางาน มีโทษ ๖ ๗๓
ข้อสอบพร้อมเฉลย
– ปัญหาและเฉลยธรรมวิภาค หมวดที่ ๒ – ๓ ๗๔
– ปัญหาและเฉลยธรรมวิภาค หมวดที่ ๔–๕ ๗๗
– ปัญหาและเฉลยธรรมวิภาค หมวดที่ ๖–๑๐ ๘๐
– ปัญหาและเฉลยคิหิปฏิบัติ หมวดที่ ๔ – ๖ ๘๓
– ปัญหาและเฉลยพุทธประวัติ ปริเฉทที ๑ – ๔ ๘๖
– ปัญหาและเฉลยพุทธประวัติ ปริเฉทที ๕ – ๘ ๘๘
– ปัญหาและเฉลยพุทธประวัติ ปริเฉทที ๙-๑๒ ๘๐
– ปัญหาและเฉลยพุทธประวัติ ปริเฉทที่ ๑๓ – ๑๖ ๙๓
– ปัญหาและเฉลยศาสนพิธี หมวดที ๑ – ๒ ๙๕
– ปัญหาและเฉลยศาสนพิธี หมวดที ๓ – ๔ ๙๗
– ปัญหาและเฉลยวินัยมุข กัณฑ์ที ๑ – ๒ ๑๐๐
– ปัญหาและเฉลยวินัยมุข กัณฑ์ที ๓ – ๔ ๑๐๓
– ปัญหาและเฉลยวินัยมุข กัณฑ์ที ๕ – ๗ ๑๐๖
– ปัญหาและเฉลยวินัยมุข กัณฑ์ที ๘ – ๙ ๑๐๙
